Claro que si! Steven Seagal. De quen ía falar senon. Este home que sempre é o mellor en todo o que se propón, tanto facendo chaves, coma recibindo balas (non lle fan dano), como descubrindo vacinas para a guerra biolóxica, pilotando todo tipo de vehículos, facendo pasteis, etc. Agora o rudo home de Michigan, que foi o primeiro estranxeiro en ter dignidade de mestre aikido en Xapón, saca o seu segundo álbume coa súa banda Thunderbox, Mojo Priest. É un disco de blues, con son do delta, máis que meritorio no que colaboran grandes nomes do xénero como Willie Perkins, Koko Taylor, James Cotton, Hubert Sumline o grande Bo Diddley. O disco contén algún clásico do xénero como Hoochie Coochie Man (popularizada por Clapton nos últimos tempos) e tamén temas propios. Fixádevos na expresión da carátula do álbume, non ten desperdicio.
Parece ser que de pequeno, Steven Seagal non só lle colleu o chiste ás artes marciais coas que adquiriu popularidade no mundo do cinema de acción, senón que tamén llo colleu á guitarra, que leva tocando dende os 10 anos.
Hei de recoñecer que ao principio, a escolla do disco era produto dese gosto meu por incorporar toques exóticos á banda sonora da miña vida, pero tras unha primeira escoita satisfactoria, a segunda fíxome ver que parece ser que por fin "O Mellor" fixo algo artistacamente aceptable e incluso bastante bo. Non é un grande guitarrista, pero domina de xeito aceptable o rexistro blues e posúe unha voz que ainda que non brillante, si é capaz de manter o tipo coa melodía e aportar un punto de melancolía á canción.
Pois iso, O Mellor non é o mellor bluesman do mundo, pero non deixa de nos sorprender. Non digades nada chungo del nos comentarios, porque pode atoparvos e facervos moito dano!
Parece ser que de pequeno, Steven Seagal non só lle colleu o chiste ás artes marciais coas que adquiriu popularidade no mundo do cinema de acción, senón que tamén llo colleu á guitarra, que leva tocando dende os 10 anos.Hei de recoñecer que ao principio, a escolla do disco era produto dese gosto meu por incorporar toques exóticos á banda sonora da miña vida, pero tras unha primeira escoita satisfactoria, a segunda fíxome ver que parece ser que por fin "O Mellor" fixo algo artistacamente aceptable e incluso bastante bo. Non é un grande guitarrista, pero domina de xeito aceptable o rexistro blues e posúe unha voz que ainda que non brillante, si é capaz de manter o tipo coa melodía e aportar un punto de melancolía á canción.
Pois iso, O Mellor non é o mellor bluesman do mundo, pero non deixa de nos sorprender. Non digades nada chungo del nos comentarios, porque pode atoparvos e facervos moito dano!
O grande Steven Seagal!!! Despois disto voume tatuar a súa cara no brazo.