Por se pensabades que xa me esquecera do cínico por antonomasia, aqui vai outra entrega.
Neste caso, Marlowe pasouse á banda deseñada.
A historia non é nova, pero o formato si, e foi unha sorpresa cando vin o exemplar na tenda. Sempre tivera curiosidade por ver como sería unha historia de Chandler en debuxo, neste caso con debuxo americano dun ilustrador habitual de DC Comics (debuxou Gothan Central) e Marvel. A historia está ben tratada e o debuxo en branco e negro fai que o ambiente non difira moito das versións cinematográficas, pero se hai algo que destacar é o ben conseguida que está a personaxe de Marlowe. Ten todos os tópicos, o seu cinismo, a súa aparente frialdade, as súas rrelacións amor-odio coas mulleres, etc. Só se botan en falta as copas de rigor. O dito un cómic moi entretido que chega a pouco (non é moi extenso) pero que se deixa desfrutar.
Etiquetas: Banda deseñada
Bueno, polo menos na banda deseñada parece que os americanos deixan fumar... porque sen copas aínda vale, pero sen fume o cine negro xa non é tan negro.