Tremíanme as pernas no momento de entrar. A humidade fría da mañá percorríame o corpo instalándose nos meus ósos. Procurei que os dentes non castanexasen por non dar á escena un ar tópico e lixeiramente patético. En momentos así hai que ser digno, iso é o que aprendin en Hollywood.
Dispúxeno todo, podía sentir de antemán a sensación de frío na testa, perforándome as tempas, escorrendo pola caluga e aloxándose entre os pés. O sumidoiro daría boa conta do fluído, se cadra un zoom cenital quedaría ben.
Está todo disposto. Pouso o dedo, non sen medo, na panca metálica. Non queda outra, pecho os ollos e déixome nas mans do azar. Nun segundo unha calor terríbel apodérase de min, reconfórtame, estou en paz.
Xa está feito. Saio do cuarto de baño, collo o abrigo e pérdome na mesta néboa do outono compostelán. Agora é el o que ten que tentar á sorte.
Dispúxeno todo, podía sentir de antemán a sensación de frío na testa, perforándome as tempas, escorrendo pola caluga e aloxándose entre os pés. O sumidoiro daría boa conta do fluído, se cadra un zoom cenital quedaría ben.
Está todo disposto. Pouso o dedo, non sen medo, na panca metálica. Non queda outra, pecho os ollos e déixome nas mans do azar. Nun segundo unha calor terríbel apodérase de min, reconfórtame, estou en paz.
Xa está feito. Saio do cuarto de baño, collo o abrigo e pérdome na mesta néboa do outono compostelán. Agora é el o que ten que tentar á sorte.
Etiquetas: Ovellas domésticas
Quédame a dúbida de se nesa recámara ía ou non a bala...