Onte o tempo non estaba para demasiadas cousas. Un trebón moi forte pasou por aquí, supoño que por aí tamén (a non ser que sexas un dos brasileiros que visita este sitio). Non sei se trebón é a palabra axeitada porque medir intensidades de fenómenos meteorolóxicos non é unha das miñas capacidades, supoño que Dorothy non pensaría o mesmo, ela diría que sopraba e punto. Porén, a chuvia batía contra os vidros e o vento abaneaba as baqueteadas fiestras de madeira até o punto de pensar que en calquera momento ían saír voando, con vida propia, coma os sacos dos supermercados contra as paredes de tixolo descuberto.
Era unha boa noite para coller unha candea, unha manta e ler contos góticos ou facer esa ouija que nunca fixeches cando eras rapaz. Eu non fixen nada diso, seguín co que estaba, un libro nada esotérico mais interesante. De súpeto a escuridade apropiouse da cidade, xusto no momento en que a narración ascendía, fiquei sen saber como remataba. Aló foi a tensión climática. Recurrín entón ao plan B, que todos aprendimos a ter en conta grazas á nosa educación de cando nenos. Collín a DS e xoguei ao Brain Training. Sentinme coma con esas páxinas que calculan a data da túa morte, quen quere saber que o seu cerebro corresponde a unha persoa vinte anos maior?
Onte foi unha noite moi escura, onte volveu a min esa sensación, coma a primeira vez que vin "escapar as letras" da pantalla do PC. Sentinme coma un OS defectuoso, sentinme pouco funcional.
Hoxe pola mañá erguinme no modo a proba de erros.
Era unha boa noite para coller unha candea, unha manta e ler contos góticos ou facer esa ouija que nunca fixeches cando eras rapaz. Eu non fixen nada diso, seguín co que estaba, un libro nada esotérico mais interesante. De súpeto a escuridade apropiouse da cidade, xusto no momento en que a narración ascendía, fiquei sen saber como remataba. Aló foi a tensión climática. Recurrín entón ao plan B, que todos aprendimos a ter en conta grazas á nosa educación de cando nenos. Collín a DS e xoguei ao Brain Training. Sentinme coma con esas páxinas que calculan a data da túa morte, quen quere saber que o seu cerebro corresponde a unha persoa vinte anos maior?
Onte foi unha noite moi escura, onte volveu a min esa sensación, coma a primeira vez que vin "escapar as letras" da pantalla do PC. Sentinme coma un OS defectuoso, sentinme pouco funcional.
Hoxe pola mañá erguinme no modo a proba de erros.
Pero non,home! Ese cachirulo sempre di que o teu cerebro está feito caca pa que penses "meu Deus, canto teño que practicar no Brain Trainning!" e te vicies. E despois merques a segunda parte "Más BT" e despois a versión pirata...
A túa base de datos funciona fenomenal! ;)
A mín o que me fai reflexionar disto é o potencial real do noso cerebro. Que pasaría de utilizarmos máis do triste 10%? Pensa nas posibilidades!MUAHAHAAAA
A miña noite si q foi totalmente gótica, candea incluída. Faltábame que o can me recitase "Nevermore"
un bico.